prymitywny

prymitywny
prymitywny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, prymitywnyni, prymitywnyniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pozostający na pierwotnym, niskim etapie rozwoju; też: właściwy pierwotnemu człowiekowi, pierwotnemu umysłowi; zwierzęcy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prymitywne plemiona, ludy, organizmy. Prymitywna żądza. Prymitywne instynkty. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczący o zacofaniu cywilizacyjnym, o niskim stopniu rozwoju': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prymitywne formy uprawy ziemi. Prymitywne lepianki. Prymitywne narzędzia, warunki życia, obyczaje. Prymitywne rysunki na ścianach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odznaczający się brakiem kultury, obycia, umysłowym i duchowym ubóstwem; ograniczony, zacofany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obracać się wśród prymitywnych, ciemnych ludzi. Mieć prymitywnego, nieokrzesanego szefa. Zaczepiał ją jakiś prymitywny typ. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczący o kulturalnym i umysłowym ubóstwie; prostacki, chamski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prymitywne zaczepki, żarty. Prymitywny umysł, kawał. Prymitywne zachcianki, pomysły, poglądy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'związany z prymitywizmem w sztuce': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prymitywna sztuka. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • prymitywny — prymitywnyni 1. «będący na niskim stopniu rozwoju; pierwotny» Człowiek prymitywny. 2. «świadczący o zacofaniu, o niskim poziomie cywilizacyjnym» Prymitywne życie. Prymitywny sposób myślenia. Prymitywne narzędzia. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • ciosać — 1. Ciosać komuś kołki na głowie, posp. na łbie «robić komuś ciągłe wymówki, zadręczać kogoś psychicznie»: Czytał dużo, a jak czytał, to nic nie robił. Babka mu za to ciągle ciosała kołki na głowie. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… …   Słownik frazeologiczny

  • artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… …   Słownik języka polskiego

  • barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… …   Słownik języka polskiego

  • bekadło — n III, Ms. bekadłodle; lm D. bekadłodeł «prymitywny sygnalizator akustyczny mający postać tuby, zaopatrzonej w ustnik membranowy, używany do ogłaszania alarmu przez jednostki straży pożarnej w małych osiedlach wiejskich» …   Słownik języka polskiego

  • chałupa — ż IV, CMs. chałupapie; lm D. chałupaup 1. «chłopski dom mieszkalny, zwłaszcza dawny, drewniany, prymitywny» Chałupy kryte słomą. 2. pot. «budynek mieszkalny kiepski, licho zbudowany, chylący się do upadku; buda» 3. pot. «żartobliwie, rubasznie o… …   Słownik języka polskiego

  • chodak — m III, D. a, N. chodakkiem; lm M. i «lichy, prymitywny but, zrobiony z drzewa, łyka, rzadziej ze skóry lub innego materiału; trep, łapeć, kapeć» …   Słownik języka polskiego

  • chorda — ż IV, CMs. chordardzie; lm D. chord zool. «prymitywny szkielet osiowy niższych strunowców (zachowany u wielu ryb), mający postać elastycznego pręta o właściwościach mechanicznych podobnych do chrząstki; struna grzbietowa» ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • chów — m IV, D. chowu, Ms. chowie, blm «racjonalne utrzymywanie zwierząt i opieka nad nimi; pielęgnowanie» Chów bydła, drobiu, królików, świń. Krowa, koń własnego chowu. Zostawić cielę, prosię, źrebię do chowu, na chów. ◊ Domowego chowu «parafiański,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”